Yarım Kalan Şiir............!

Mesaj Sayısı : 89 Kayıt tarihi : 21/08/08 Nerden : Ankara

Kelimeler yetmezdi anlatmaya sevgiyi;
Söylenen sözler önemli değildi.,
Gözler anlatıyordu gerçeği...
Kelimeler gitmemi söylerken,gözler kal derken gerçeği farkettim.....
Sevmemiştim sevmeyi aslında...
Seni sevmeyi sevdiğimi farkettiğimde anladım....
Güzelmiş seni sevmek,
Kavgalar,barışmalar,kıskançlıklar,özlemler
Sevginin bir parçasıymış aslında...
Ama bizi karanlığa sürükleyen;
BEYAZ BİR ÖLÜMMÜŞ peşimizi bırakmayan.....
Bu yüzden ne git diyebiliyorum sana ne kal......
Aynı senin dediğin gibi;
Ne bitti diyebiliyordun nede devam....
Belkide siyah bir aydınlıktı bizi birbirimize bağlayan....
Söylenmemiş sözler,
Yarım kalmış şiirler,
Cevaplanmamış sorular gibi ..........
Siyahlar arasında bir ışık aramak,
Görmeyen bir insanın
Diğer duyularını ne kadar güçlü kullandığının bir kanıtıydı bu sevgi...
Dokunmak,hissetmek,koklamak,
Yüreğinin derinliklerinde duyumsamak....
Zamansız bir fırtına gibiydi;
Ne zaman ortaya çıkacağı belli olmayan bir fırtına...

Karanlıkta,görmeden
Sadece yüreğini dinleyerek,
O ışığın peşinden koşmaktı....
Eğer ışık varsa,umut varsa
Karanlıkta olsa yasıyordu sevgi....
Umutlar tükendiğinde,
Küller arasında inatla yanan bir alev gibi
Yanıyordu insanın yüreği...
Ama karanlıktaki aydınlık ve beyaz ölümler
Bu alevle yasamayı öğretiyordu yüreğe.....
Buna rağmen hep yarım kalıyordu yaşanmışlıklar yine....
Tıpkı hayatımdaki sen gibi....
Tıpkı bu şiir gibi......